Swoją sławę i popularność zawdzięcza Agrigento przede wszystkim położonej w niewielkiej od niego odległości Dolinie Świątyń (Valle dei Templi). To właśnie ruiny monumentalnych greckich budowli ujrzymy jako pierwsze, gdy będziemy zbliżać się do brzegu. Ale jednak warto na chwilę wybrać się na zwiedzanie owego „nowego” miasta, które stanowi tylko przystanek, czy też bazę noclegową dla tych, którzy wybrali się w te regiony Sycylii, by odwiedzić – jak twierdził Pindar, „najpiękniejsze miasto śmiertelników”, czyli ów kompleks doryckich świątyń, najokazalszy zabytek poza granicami Grecji, wspaniałą pamiątkę po sycylijskich Grekach.
Samo Agrigento ma swoje korzenie w czasach średniowiecznych. Można w godzinach popołudniowych, gdy prestiżowa aleja miasta Via Atenea, po zamknięciu ruchu samochodowego zamienia się w luksusowy deptak, przespacerować się nią i podziwiać wystawy sklepów jubilerskich, butików, czy też odwiedzić jedną z licznych restauracji. Kierując się tą drogą na zachód dotrzemy do Municipio, czyli ratusza mieszczącego się w budynku XVII-wiecznego klasztoru. Stąd rozchodzą się wąskie i strome uliczki, którymi można dojść na wzgórze i do mieszczącej się na nim masywnej katedry. Podczas tej wspinaczki miniemy kościół Santa Maria dei Greci, wybudowany na ruinach greckiej świątyni z V wieku p.n.e. Zatrzymując się w tym miejscu obejrzymy w nawie kościoła resztki kolumn – pozostałości tej świątyni.
Valle dei Templi usytuowana jest poniżej Agrigento, w pobliżu wybrzeża. Ten „Park archeologiczno-krajobrazowy „Dolina Świątyń” w Agrigento” zajmuje obszar 1800 hektarów. Dostać się do tego wyjątkowego miejsca, oczywiście za opłatą, można dwoma wejściami. Pierwsze prowadzi wprost do świątyni Zeusa, drugie w kierunku świątyni Herkulesa. Aby zwiedzić cały kompleks, trzeba nastawić się na całodniową wędrówkę. Warto zatem zaopatrzyć się w wodę i kanapki. Na miejscu można wypożyczyć audioprzewodnik, czasem też są organizowane wycieczki z „ludzkim” przewodnikiem.
Chcąc odwiedzić Agrigento i „Dolinę Świątyń”, możemy zawinąć do Porto Empedocle. Jest to spory port, z rozległym awanportem, świetnie osłonięty długim falochronem. Wschodnia część pirsu wewnętrznego portu przeznaczona jest dla dużych statków, jachty mogą zatrzymywać się przy molo zachodnim i przy nabrzeżu. Wszędzie tu głębokości przekraczają znacznie dwa metry. Znajdziemy tu stację benzynową, toalety oraz wodę i prąd. Podchodząc do Porto Empedocle od północnego zachodu dostrzeżemy białą formację skalną schodzącą wprost do morza. W niektórych miejscach jej pofałdowana powierzchnia przypomina schody. Rzecz ta została w 2007 roku, wraz z pobliską pochodzącą z czasów rzymskich Villa Aurera, wpisana na listę UNESCO. Ta geologiczna ciekawostka nosi nazwę Schody Tureckie, bowiem tutaj właśnie tureccy i saraceńscy piraci szukali schronienia przed sztormami.
Kolejne miejsce postoju znajduje się na południe od Agrigento przy ujściu rzeki San Leone - to prawdziwa, luksusowo urządzona Marina San Leone. Zatrzymując się tutaj w sezonie przyjdzie nam zapłacić, jednak poza sezonem pozwolą nam tu zatrzymać się za darmo.
0
0 
1 
1 
