Jeśli znajdziemy się w Trapani lub w Marsali to warto poświęcić jeden dzień na zwiedzanie rozpościerających się między tymi miastami salin. Oczywiście pewną niedogodność stanowi fakt, iż to wyprawa lądowa, jachtem w te miejsca dopłynąć się nie da. Jednak gdy odpowiednio zaplanujemy rejs, to wtedy będziemy mieli szansę na poznanie wyjątkowych atrakcji.
Na przestrzeni 30 kilometrów rozciąga się krajobraz w niczym nie przypominający tego, do którego przyzwyczaiła nas Sycylia. Teren tu płaski jak stół, jedynie poprzecinany licznymi groblami oddzielającymi naturalne baseny, w których odparowywana jest solanka. Gdzieniegdzie wyrastają wiatraki, które dawniej służyły do poruszania urządzeń przepompowujących wodę i mieliły sól. Podróżnik może odnieść wrażenie, że znalazł się w Holandii. W poszczególnych
basenach można zaobserwować dosyć niezwykłe zjawisko zmiany koloru wody, gdy solanka pod wpływem słońca się zagęszcza, zmienia ona barwę od różowej po czerwoną. Na groblach skrzą się w słońcu olbrzymie kopce kryształków soli, przykryte dachówkami, aby osłonić je przed niepogodą i zanieczyszczeniami.
Pozyskiwanie soli na tych terenach rozpoczęto jeszcze w czasach Fenicjan i trwa ono do dziś. W miejscowości Nubia, w trzystuletnim domu urządzono niewielkie muzeum soli – Museo del Sale. Wędrując solnym szlakiem zbliżymy się, na jego krańcu, do kolejnej atrakcji. To mała wysepka Mozia, położona na środku laguny Stagnone. Niegdyś znajdowała siedziba kolonii fenickiej. Dostaniemy się na nią jednym z niewielkich stateczków, oczywiście za opłatą. Również za zwiedzanie wyspy przyjdzie nam zapłacić, ale o tyle warto, że wtedy możemy obejrzeć fenickie zabytki wydobyte spod ziemi pod koniec XIX wieku przez Giuseppego Whitakera, oraz zarysy umocnień wraz z pozostałościami starożytnego portu.
0
1 
1 
1 