To wyspa najbardziej na południe oddalona od chorwackiego wybrzeża. Można by ją nazwać „wyspą zapomnianą”, bowiem do 1989 roku była niedostępna dla turystów. Oddalona jest od Korčuli o mniej więcej 8 Mm. Sama wyspa jak i otaczający ją archipelag niewielkich wysepek jest od 2006 roku parkiem przyrodniczym. Obejmuje on obszar od wyspy Sušac na zachodzie po latarnię morską Glavtad na wschodzie. Zatem należy się liczyć z opłatą gdy wkraczamy (wpływamy) na ten teren. Główna miejscowość na wyspie to Lastovo o ponad tysiącletniej historii. Zwiedzanie wąskimi i krętymi uliczkami tego miejsca to wędrówka tam gdzie czas się zatrzymał. Pozostałe miejscowości to właściwie maleńkie osady składające się jedynie z niewielkiej ilości kamiennych domów. Na Lastovie nie ma rozbudowanych turystycznych osad, nie spotkamy tu wielu turystów, nie ma hoteli, pól kempingowych, panuje tu cisza i spokój. Sama wyspa słynie z wielkich langust, które w jej okolicznych wodach są poławiane. Można je skosztować w kilku restauracjach, które tu się znajdują. Miejsce portowe najbliższe głównej miejscowości to Sv. Mihajlo, dobrze osłonięty od jugo, jednak w wypadku innych wiatrów lepiej tu nie stawać, tym bardziej, że trudno tu o dobre miejsce do cumowania. Kolejnym miejscem w pobliżu jest zatoka Zaklopatica, nieźle osłonięta od wszystkich wiatrów. Podchodzić do niej należy wschodnim wejściem, to bardziej na zachód wysunięte jest płytkie i upstrzone rafami. Bezpiecznym pod każdym względem miejscem kotwiczenia jest usytuowana na południowym wybrzeżu zatoka Skriviena Luka, jednak znajdujemy się wtedy w sporej odległości od głównych miejscowości wyspy. Urozmaicona linia brzegowa i liczne zatoki stwarzają sporo miejsc, w których można kotwiczyć. Takim miejscem może być Veliko Lago, coś na kształt zatoki lub cieśniny między Lastovo a wyspą Prežba połączonych mostem. To miejsce usytuowane jest na zachodnim krańcu wyspy
