W jednym z poprzednich artykułów opisałem sposób działania SeaClear II. Teraz kolej na podobny, również skandynawski program. Fred Jenssen z Norwegii jest doświadczonym żeglarzem i programistą. Jego ideą było stworzenie programu „dla żeglarzy, którzy nie myślą tak jak komputery”.

Tiki różni się całkowicie od pozostałych znanych nam programów, mimo że jego nazwa brzmi znajomo. Autor przypomina nam wyprawę Kon-Tiki Thora Heyerdahla. W 1947 r. ten norweski żeglarz wraz z pięcioosobową załogą przepłynął Ocean Spokojny na tratwie zbudowanej z balsy. Wyprawa trwała 101 dni, a jej powodzenie udowodniło, że możliwe było zaludnienie Polinezji przez przybyszów z Ameryki Południowej.



Tiki

Właściwie Tiki to dwa bliźniacze programy. Tiki Navigator jest dedykowany dla map rastrowych, Tiki Navionics – dla map wektorowych. Programy są bardzo do siebie podobne pod wzgędem funkcjonalności, więc najlepiej omówić je jednocześnie. Są dostępne w dwóch wersjach językowych: angielskiej i norweskiej. Niestety nie otrzymamy podręcznika w języku polskim i angielskim. W zamian autor stosuje dość nietypowy sposób nauki posługiwania się programem. Przy pierwszych trzech uruchomieniach automatycznie przechodzimy do trybu symulacyjnego, w którym autor oprowadza nas po całym programie. Na początku odruchowo wyłączałem ten przewodnik. Szybko jednak stwierdziłem, że bez przejścia przez tutorial będę bezradny. Kilkanaście minut lektury pozwoliło mi dość szybko oswoić się z całkowicie innym sposobem posługiwania się programem.

Wymagania systemowe, instalacja i uruchomienie

Branie namiarów

Program pracuje w środowisku MS Windows (2000, XP, Vista). Wymaga procesora minimum 500 MHz, 256 MB pamięci RAM, karty graficznej o rozdzielczości 800 x 600. Jak na parametry dzisiejszych komputerów, nie są to wygórowane wymagania. Można stwierdzić, że Tiki będzie działał właściwie na każdym komputerze. Instalacja nie nastręcza problemów. Pobieramy wersję testową ze strony internetowej. Uruchamiamy pobrany plik i po chwili program jest gotowy do użycia. Każdy z programów uruchomi się w wersji pozwalającej na planowanie żeglugi, będziemy mieli do dyspozycji 30 uruchomień. W dowolnej chwili możemy przejść na „pełną” wersję po wpisaniu numeru licencji. Zezwala ona na instalację na 2 komputerach.

Mapy

Każdy z programów jest dedykowany dla jednego rodzajuna instalację na 2 komputerach. map. Tiki Navigator Pro pracuje z mapami rastrowymi Maptech (BSB), SoftCharts (GEO/NOS). Nas najbardziej interesuje możliwość pracy z dość popularnymi w Polsce mapami niemieckiego wydawnictwa NV-Verlag (BSB/EAP). Wielu z naszych żeglarzy weszło w posiadanie mapy w wersji elektronicznej niejako „przy okazji”. Wydawca do części map papierowych dodaje płytę z danymi elektronicznymi. Mapy w takiej wersji można kupować także oddzielnie. Wydawnictwo to jest bardzo znane, jeśli chodzi o obszar Bałtyku i Skandynawii. Dysponuje także mapami wód wewnętrznych Europy Zachodniej. Tiki Navionics Gold, jak wskazuje sama nazwa, obsługuje mapy wektorowe Navionics w wersji Gold. Wydawca ten nie jest bardzo popularny w Polsce ze względu na niekorzystny podział Bałtyku na wiele obszarów. Jeśli ktoś ma chartplotter Raymarine, to będzie mógł korzystać z posiadanych map przy użyciu czytnika kart.

Interfejs

Jest to element programu, który na pewno nas trochę zaskoczy – niby jest to program na Windowsa, ale wygląda jak programy znane z systemu DOS. Okienka też mają zupełnie inny layout. Autor zaprojektował swój interfejs od podstaw. Uzasadnił to koniecznością umożliwienia sprawnej pracy także w

Menu – konfiguracja

trudnych warunkach – przy przechyle, fali. Tiki przejmuje całkowicie kontrolę nad myszką i klawiaturą. Wszystko, co jest niepotrzebne w danym momencie, pozostaje nieaktywne. Na przykład gdy mamy wybrać jedną z dwóch opcji, kursor myszki nie błądzi po całym ekranie – jest zablokowany w polach wyboru. Obszar ekranu, w którym można kliknąć myszą, jest większy niż sam przycisk. Wszystko to ułatwia nam pracę z programem. Jest on wyposażony w więcej opcji konfiguracyjnych niż część z omawianych wcześniej przeze mnie programów. Menu pokazuje się nam dopiero wtedy, gdy przesuniemy myszkę poza prawą krawędź ekranu, a chowa się automatycznie, gdy wrócimy kursorem na mapę. Każdej zakładce w konfiguracji towarzyszy dość wyczerpujący opis danej opcji. Zaczynam rozumieć brak podręcznika – pomoc jest zawsze pod ręką. Większość operacji w programie wykonamy myszką. Niestety przewijanie kółkiem myszy nie zmienia skali mapy. Inna opcja, do której jesteśmy przyzwyczajeni – przeciąganie mapy myszką – jest na swoim miejscu. Dużą pomocą jest też kontekstowy „help” wywoływany klawiszem F1. Podpowiada nam, jaką operację możemy wykonać w danym momencie dla wskazanego obiektu na mapie. Podstawowe operacje na mapie wykonujemy za pomocą panelu mapy. Dzięki niemu możemy powiększać i zmniejszać przybliżenie mapy, zmieniać jej skalę, przesuwać ją i wykonać operację „centruj na statku”. Program oferuje funkcję „lupy”. Wystarczy nacisnąć i przytrzymać prawy przycisk myszy, a obszar wokół kursora zostanie powiększony. Gdy zaś puścimy przycisk myszy, mapa wraca do swej poprzedniej skali. Wiele opcji możemy wybrać za pomocą kontekstowych menu wyświetlanych po kliknięciu na danym obiekcie. Możemy wyświetlać do trzech okien z mapami w różnej skali, także na pełnym ekranie (Navigator Pro).
(...)