Szkoła żeglarstwa 4winds - Przepisy żeglugowe Mazowsza
piątek, 28 listopada 2014
Wybrane przepis żeglugowe obowiązujące na obszarze śródlądowych dróg wodnych administrowanych przez Urząd Żeglugi Śródlądowej w Warszawie.Żeglując lub uprawiając motorowodniactwo musimy przestrzegać reguł wynikających z krajowych ustaw i rozporządzeń. Regulują one m.in. kwestie zasad poruszania się po śródlądowych drogach wodnych,
oznakowania statków, znaków nawigacyjnych. Ponadto podlegamy także obowiązkowi przestrzegania przepisów miejscowych ustalanych przez lokalną administrację danego akwenu, czyli Urzędy Żeglugi Śródlądowej. Jest ich w Polsce osiem. Sprawia to, iż każdorazowo wybierając się na wodę musimy sprawdzić jakiemu UŻŚ dany akwen podlega i jakie przepisy lokalne na nim obowiązują. Dzisiaj zapoznamy się z najważniejszymi elementami zarządzenia Dyrektora Urzędu Żeglugi Śródlądowej w Warszawie.
I. Prędkość statków
- Jeżeli oznakowanie brzegowe nie stanowi inaczej, prędkość statków względem brzegu drogi wodnej nie może przekraczać:
a. na Kanale Żerańskim: statki pasażerskie i frachtowe do 8 km/h, statki sportowo-rekreacyjne do 12 km/h;
b. na rz. Narwi w km. 62,30 do km. 64,30 – 6 km/h.
c. Prędkość statków i zestawów musi być zawsze bezpieczna i uzależniona od istniejących warunków nawigacyjnych i atmosferycznych, oraz nie może stwarzać zagrożenia dla innych statków, osób kąpiących się i uczestników imprez na wodzie. Prędkość należy też zmniejszyć do sterownej podczas przechodzenia obok statków zakotwiczonych z postawioną sztywną flagą międzynarodowego kodu sygnałowego ze znakiem litery „A” lub zajmujących się rybołówstwem.
II. Zasady ruchu i postoju statków i zestawów
- Ruch statków powinien odbywać się po wytyczonych szlakach żeglownych.
- Statki idące wytyczonymi szlakami żeglownymi mają pierwszeństwo przejścia wobec statków przechodzących szlak żeglowny w poprzek.
- Zabrania się kotwiczenia i postoju wszystkim jednostkom pływającym w szlaku żeglownym z wyjątkiem jednostek prowadzących prace utrzymaniowe, remontowe lub badawcze.
III. Przepisy szczegółowe dla śluz
- Przepisy szczegółowe dla Śluzy Włocławek:
a. Godziny śluzowania w sezonie nawigacyjnym ustala Zarząd Zlewni Wisły Mazowieckiej z uwzględnieniem warunków hydrologiczno-meteorologicznych.
b. Ruch w rejonie śluzy może odbywać się z prędkością do 4 km/h. Do rejonu śluzy poza komorą należą akweny dolny i górny, sięgające do końca linii dalb jako urządzeń cumowniczych.
c. W dolnym rejonie śluzy obowiązuje ruch lewostronny.
d. Na wyjściu i wejściu z rz. Wisły do dolnego rejonu śluzy występuje zjawisko uciągu, którego siła uzależniona jest od liczby pracujących na Stopniu Wodnym turbin elektrowni.
e. Przywilej wyprzedzania oczekujących na śluzowanie statków, przysługuje wyłącznie jednostkom uprawnionym do pierwszeństwa przejścia.
f. Po wejściu do komory śluzowej należy zatrzymać statek przez zakładanie cum na stałe urządzenia cumownicze, a po jego unieruchomieniu należy przełożyć cumy na urządzenia cumownicze ruchome. Statek musi stać co najmniej na dwóch cumach: dziobowej i rufowej. Dyspozycje o rozstawieniu statków w komorze śluzowej wydaje operator śluzy.
g. Załogi śluzujących się jednostek sportowych, rekreacyjnych, rybackich lub innych małych statków, mają obowiązek nałożenia na siebie pasów ratunkowych lub kamizelek asekuracyjnych.
h. Śluzujące się statki mają prawo do postoju z przyczyn uzasadnionych w rejonach górnym i dolnym śluzy na cumowiskach przy dalbach, oznakowanych żeglugowym znakiem pomocniczym II/3 „zezwolenie postoju”. Postój należy zgłosić obsłudze śluzy i uzgodnić z Inspektoratem.
- Przepisy szczegółowe dla Śluzy Żerań im. inż. T. Tillingera w Warszawie:
a. Śluzujące się statki mają obowiązek stania na dwóch cumach: dziobowej i rufowej, z marynarzami w gotowości do regulowania ich długości.
b. W rejonach śluzy statki oczekujące na śluzowanie muszą być ustawione i przycumowane w sposób nie przeszkadzający wychodzącym ze śluzy jednostkom oraz innym statkom, którym przysługuje pierwszeństwo śluzowania.
c. Oczekujące na śluzowanie statki zatrzymują się w rejonach śluzy jeden za drugim w kolejności przybycia.
d. Statkom przybyłym w rejon śluzy później, zabrania się wyprzedzania statków przybyłych wcześniej oczekujących śluzowania, z wyjątkiem jednostek, którym przysługuje pierwszeństwo.
e. Podczas napełniania lub opróżniania komory śluzowej zabrania się wszelkich manewrów w odległości 25 m od śluzy.
f. Prędkość statków w basenie portowym nie może przekraczać 4 km/h.
IV. Żegluga w warunkach zalodzenia i wezbrań
- W okresach wystąpienia zjawisk lodowych lub wezbrań, odcinki dróg wodnych, na których one występują będą zamknięte dla żeglugi. Decyzję o zamknięciu i otwarciu nawigacji podejmuje administracja drogi wodnej w porozumieniu z Urzędem Żeglugi Śródlądowej w Warszawie i ogłasza ją w formie komunikatu.
- W momencie ogłoszenia komunikatu o zamknięciu danego szlaku żeglownego, znajdujące się na nim statki powinny tak szybko, jak to jest możliwe, dopłynąć do najbliższego portu, schroniska, przystani lub stopnia wodnego, gdzie jest dozwolony bezpieczny postój.
V. Żegluga w porze nocnej
- Uprawianie żeglugi w porze nocnej może odbywać się wyłącznie na szlakach żeglownych z oznakowaniem do niej przygotowanym. Wyszczególnienie szlaków dopuszczonych do żeglugi nocnej ogłasza administracja dróg wodnych w komunikacie o otwarciu nawigacji.
- Statki na szlaku żeglownym znajdujące się w ruchu, gdzie nie jest dozwolona żegluga nocna, 1 h po zachodzie słońca obowiązane są dojść do najbliższego, bezpiecznego miejsca i zatrzymać się na postój nocny.
VI. Łączność radiotelefoniczna
- Ustala się do stosowania następujące kanały radiowe z morskiego pasma VHF:
a. kanał 08 o częstotliwości 156,400 MHz – do prowadzenia korespondencji radiotelefonicznej;
b. kanał 09 o częstotliwości 156,450 MHz – do prowadzenia nasłuchu radiotelefonicznego oraz do przekazywania informacji, wynikających ze stosowania przepisów żeglugowych lub doraźnych zaleceń Urzędu Żeglugi Śródlądowej w Warszawie;
c. kanał 17 o częstotliwości 156,850 MHz – do prowadzenia łączności związanej z Wodnym Pogotowiem Ratunkowym.
VII. Przepisy szczególne dla statków sportowych i rekreacyjnych
- Statki nie podlegające obowiązkowi rejestracji i posiadania dokumentu bezpieczeństwa (karty rejestracyjnej i świadectwa zdolności żeglugowej, określających rodzaj i liczbę środków ratunkowych), powinny być wyposażone w pasy lub kamizelki ratunkowe w liczbie odpowiadającej liczebności osób znajdujących się na pokładzie statku, apteczkę, czerpak, latarkę elektryczną, gaśnicę, gdy jednostka wyposażona jest w silnik spalinowy, oraz rzutkę ratunkową lub koło ratunkowe z rzutką, gdy pozwala na to konstrukcja statku.
- Statek sportowo-rekreacyjny w ruchu na szlakach żeglownych powinien przestrzegać następujących zasad:
a. Iść skrajem szlaku żeglownego, ale kiedy nie stwarza to zagrożenia dla niego i innych użytkowników drogi wodnej, może korzystać z całej szerokości szlaku;
b. Schodzenie samospławem po linii nurtu jest zabronione, a przechodzenie linii nurtu powinno odbywać się po najkrótszej drodze;
c. Odległość od mijanych lub wyprzedzanych statków powinna być bezpieczna, a przy przecinaniu linii kursu statków profesjonalnych nie mniejsza niż 100 m;
d. Zabrania się dobijania do będących w ruchu statków z włączonym napędem mechanicznym, jak również iść w ich kilwaterze, w strefie działania rufowych prądów wstecznych, powstających pod wpływem pracy pędnika.
- Zestaw holowany złożony z małych statków, powinien mieć zapewnioną zdolność manewrową.
- Dopuszcza się indywidualny ruch statków rekreacyjnych (jak skutery wodne, poduszkowce, holowanie narciarzy wodnych i innych obiektów pływających i napowietrznych, holowanych za statkiem żeglugi śródlądowej), wyłącznie poza szlakiem żeglownym, w odległości nie mniejszej niż 100 m od kotwicowisk, przystani, kąpielisk itp., oraz 50 m od innych jednostek pływających.
- Ruch statków żaglowych w portach oraz wchodzenie i wychodzenie z basenów portowych i przystani na żaglach są zabronione, a jednostki idące na silnikach mają obowiązek poruszania się na minimalnych obrotach, gwarantującym im jednak manewrowość.
- Pomosty, keje, nabrzeża na przystaniach i w portach powinny być utrzymywane w należytym stanie technicznym, a w porze nocnej wystarczająco oświetlone i wyposażone w:
a. właściwą liczbę urządzeń cumowniczych, umożliwiającą prawidłowe i łatwe cumowanie;
b. odbojnice chroniące burtę;
c. sprzęt ratunkowy: bosaki i koła ratunkowe z linką-rzutką o długości 25 m rozmieszczone co 30 m, sprawne technicznie, umożliwiające ich natychmiastowe użycie;
d. ratowniczą linkę chwytakową wzdłuż pomostu – jeśli głębokość wody przy pomoście jest większa niż 1,0 m;
e. drabinkę umożliwiającą wyjście z wody;
f. łódź ratunkową z pełnym wyposażeniem.
- Na przystani statków sportowo-rekreacyjnych, o ile jest to możliwe pod opieką bosmana portu lub bosmana przystaniowego, powinny znajdować się:
1) regulamin portu lub przystani wraz z obowiązującymi przepisami porządkowymi, wywieszony w widocznym miejscu;
2) dziennik portowy lub przystaniowy z rejestrem wyjść i wejść statków, oraz zawierający codzienny wpis sytuacji pogodowej, a na rzekach stanu wody, łącznie z przewidywaniami prognostycznymi;
3) zbiór aktualnych przepisów regulujących uprawianie żeglugi na śródlądowych drogach wodnych;
4) apteczka z instrukcją udzielania pierwszej pomocy;
5) gaśnica przeciwpożarowa.
VIII. Obowiązek posiadania przepisów żeglugowych
- Obowiązek posiadania na statku aktualnych przepisów żeglugowych na śródlądowych drogach wodnych oraz niniejszych przepisów prawa miejscowego nie dotyczy:
a. przewozów międzybrzegowych;
b. małych statków nie posiadających kabin.
Niniejszy przepis nie zwalnia kierowników tych statków z obowiązku znajomości i przestrzegania ww. przepisów.
Krzysztof Piwnicki
4winds Szkoła żeglarstwa
0
