Żyjący w XVI wieku angielski żeglarz Sir Francis Drake był najsławniejszym korsarzem swoich czasów. Drake zapisał się również na kartach historii odbywając w latach 1577-1580 drugą w historii (po Magellanie) wyprawę dookoła świata. Drake był zapalonym nawigatorem dbającym o precyzyjne wykonywanie map odkrytych lądów, a także piratem-gentlemanem - nie zabijał bez powodu, a jeńcom okazywał gościnność.

Narodziny i młodość

Drake urodził się w Crowndale w hrabstwie Devon. Dokładny rok jego urodzenia nie jest znany. Prawdopodobnie było to między 1535 a 1540 rokiem. Po przeprowadzce do hrabstwa Kent żył wraz z rodzicami i 11 braćmi w skrajnej nędzy na rozpadającym się i przeciekającym wraku statku. W wieku 12 lat został chłopcem okrętowym i rozpoczął karierę na morzu. Pierwszy statek samodzielnie poprowadził w wieku 18 lat, odbywając rejs z Anglii do Zatoki Biskajskiej. W młodości brał też udział w wyprawach swojego krewnego magnata i znanego żeglarza sir Johna Hawkinsa.


Pierwsze zwycięstwa

W połowie XVI wieku Drake uczestniczył w niepisanej wojnie morskiej Anglii o odebranie Hiszpanii i Portugalii monopolu w handlu zamorskim i zdobyczach kolonialnych. Drake zasłynął po złupieniu wielu miast Nowego Świata i zdobyciu statków portugalskich i hiszpańskich. Zwycięskie bitwy z Hiszpanami zaskarbiły mu przychylność królowej Elżbiety. Jego najbardziej znanym dokonaniem z tego okresu było zdobycie hiszpańskiej karawany statków ze srebrem w marcu 1573 roku pod Nombre de Dios.

Wyprawa dookoła świata

W 1577 Drake podjął się, na polecenie królowej, wyprawy przeciwko hiszpańskim posiadłościom na zachodnim wybrzeżu Ameryki. Wyprawa rozpoczęła się na pięciu statkach. Dwa z nich z powodu uszkodzeń zostały porzucone po dopłynięciu do wschodnich wybrzeży Ameryki. Po przejściu przez Cieśninę Magellana dotarł do Pacyfiku. Tam w wyniku silnych sztormów kolejny statek został zniszczony, a czwarty z nich musiał zawrócić. Francis Drake, na ostatnim ze statków o nazwie "Golden Hind" (Złota Łania), kontynuował podróż na północ.

Hiszpanie, do tej pory niepodzielnie panujący na Oceanie Spokojnym, wozili złoto na nieuzbrojonych statkach. Drake odebrał im tą wyłączność, zdobywając hiszpańskie statki i atakując porty. Po zwycięskich bitwach żeglarz chciał znaleźć północne przejście do Atlantyku. W tym celu skierował się na północ i dotarł aż do dzisiejszej granicy USA i Kanady. Podczas tego rejsu odkrył Kalifornię i nadał jej nazwę Nowy Albion. Nie znalazłszy jednak takiej drogi zawrócił na południe, a następnie na zachód i po przemierzeniu Pacyfiku powrócił mijając po drodze południowe wybrzeża Azji i Afryki.

Cała wyprawa okazała się ogromnym sukcesem, zwłaszcza finansowym, a Drake został podniesiony przez królową Elżbietę do godności szlachcica. W uznaniu jego zasług uroczystość odbyła się na pokładzie jego statku "Golden Hind". Drake uzyskał też tytuł admirała, a wyprawa przyniosła mu ogromny majątek. Po pewnym czasie uzyskał od królowej licencję na działalność korsarską. W trakcie swoich podróży wypełniał też misje dyplomatyczne dla Jej Królewskiej Mości. W 1586 roku przywiózł z wysp Morza Karaibskiego do Anglii pierwszy ładunek tytoniu.

Wielka Armada

Francis Drake dowodził również wielkimi flotami inwazyjnymi. Do jego sukcesów można zaliczyć zdobycie San Domingo w 1581 roku oraz zniszczenie w roku 1587 Wielkiej Armady, floty hiszpańskiego króla Filipa w Kadyksie, co opóźniło przygotowania Hiszpanii do inwazji na Anglię. W 1588 jako wiceadmirał floty angielskiej wziął udział w ponownym rozgromieniu Wielkiej Armady - tym razem na Kanale La Manche . Napadał także na porty w Hiszpanii, Portugalii i na Azorach. Z czasem popadł w niełaskę królowej, oskarżony o przedkładanie własnych korzyści nad interesy Korony.

Ostatnie lata

Ostatnie wyprawy Drake’a na czele połączonych flot Królowej i inwestorów prywatnych zakończyły się klęskami. W czasie kolejnej wyprawy pirackiej do Indii Zachodnich Francis Drake zmarł na dyzenterię. Jego ciało wrzucono w ołowianej trumnie do Morza Karaibskiego. Drake umarł jako człowiek szanowany i podziwiany nie tylko przez przyjaciół, ale i wrogów. Jego imieniem nazwano cieśninę pomiędzy Ameryką Południową i Antarktydą.