Jeszcze zanim zaczęto budować pierwsze morskie latarnie, zdawano sobie sprawę z korzyści, jakie można osiągnąć poprzez umieszczenie sygnału świetlnego na wysokości. Początkowo, ogniska rozpalano na szczytach wzgórz. Później umieszczano je na specjalnych podestach i żurawiach. Stąd była już prosta droga do budowania znanych do dziś konstrukcji. W czasach antycznych, najwyższa była legendarna latarnia na Faros, która miała się wznosić na wysokość 120 metrów. Współcześni ludzie nie byliby jednak sobą, gdyby nie postanowili tego wyniku przebić.


Najwyższa współczesna latarnia morska wznosi się na wysokość aż 133 metrów. Jest to zbudowana w 1990 roku w Arabii Saudyjskiej “Jeddah Light”. Do stworzenia tej nowoczesnej konstrukcji użyto betonu i stali, z których powstała wieża o cylindrycznym kształcie, pomalowana w całości na biały kolor. W dwóch trzecich jej wysokości znajduje się kuliste, przeszklone pomieszczenie, przywodzące na myśl raczej luksusowe restauracje, niż wywodzącą się z antyku, praktyczną budowlę. A jednak jest to w pełni funkcjonująca latarnia morska. Konstrukcja położona jest u północnego wejścia do Portu Islamskiego w Jeddah. Wieża wyraźnie góruje nad niskimi budynkami portu, przez co wydaje się jeszcze większa.

Światło latarni, która pulsuje co 20 sekund trzema błyskami, widać z odległości nawet 25 mil morskich. Warto zaznaczyć, że konstrukcja ta nie jest wykorzystywana jedynie jako latarnia morska. Pełni również rolę wieży kontrolnej dla ruchu lotniczego. Dlatego też, mimo że spełnia wszystkie jej cechy, nie wszyscy uznają “Jeddah Light” za “prawdziwą” latarnię morską. Podobnie jest zresztą w przypadku dwóch kolejnych konstrukcji w rankingu najwyższych - “Perry Memorial Monument” w Ohio i japońskiej “Yokohama Marine Tower”. Wszystkie one pełnią funkcję latarni, nie jest to jednak główny cel ich powstania.

Za najwyższą “tradycyjną” latarnię morską uznaje się w tym przypadku latarnię na Île Vierge, z roku 1902. Położona na malowniczej francuskiej wysepce o powierzchni zaledwie 6 hektarów budowla wznosi się na wysokość 82.5 metra. Zbudowano ją z granitu, co czyni ją również najwyższą kamienną latarnią w Europie. Oglądając zdjęcia wysepki rzuca się nam w oczy nie jedna, lecz dwie - stojące zaraz obok siebie - wieże. Latarnie te znacząco się od siebie różnią. Starsza z nich została wzniesiona w latach 1842-45. Wieża latarni, zbudowana na planie kwadratu, mierzy “jedynie” 33 metry i jest pomalowana na biało. Dolną część latarni stanowi prostokątny budynek latarnika, z którego “wyrasta” wieża.


Nowsza latarnia ma kształt ściętego stożka i naturalny, granitowy kolor. Jej wysokość sprawia, że góruje zarówno nad wyspą, jak i jej poprzedniczką. Jeszcze większe wrażenie robi jednak wnętrze latarni. Ściany wieży wyłożone zostały 12 tysiącami płytek wykonanych z gładkiego, nieprzejrzystego szkła. Warto dodać, że choć zewnętrzna część latarni rozszerza się ku dołowi, to wnętrze ma kształt cylindryczny. Aby dotrzeć na szczyt konstrukcji trzeba pokonać 365 kamiennych stopni. Tam znajduje się pomieszczenie dla latarnika, który przed wprowadzeniem elektryczności miał za zadanie rozpalanie ognia na szczycie.

Kolejne 32 stopnie, zrobione z żelaza, prowadzą na położoną na samym szczycie kopułę, w której znajduje się podwójne, obracające się światło. Rozbłyskuje ono co 5 sekund i jest widoczne z odległości 27 mil morskich. Choć dziś w pełni zautomatyzowana, konstrukcja wciąż pozostaje pod opieką mieszkającego na wysepce - we wspomnianym już budynku - latarnika. Latarnia z Île Vierge dostępna jest do zwiedzania w okresie od kwietnia do września. Każdego roku na wyspę przyjeżdżają tysiące turystów.