Do Finlandii przyciąga przede wszystkim nieskażone środowisko naturalne i wspaniała przyroda. Tutaj naprawdę można odpocząć od „cywilizacji”. Większość powierzchni kraju stanowią niziny z rzeźbą polodowcową. Naturalnymi granicami tego państwa są na zachodzie i południu Zatoka Botnicka oraz Zatoka Fińska. Pomiędzy nimi natomiast rozciąga się poprzecinane ciągami wzniesień morenowych Pojezierze Fińskie złożone z 60 tys. Jezior! Największe z nich to jezioro Saimaa, gdzie jedną z popularniejszych form spędzania czasu jest żeglarstwo. Bardzo liczne są też bagna i torfowiska. Prawie 2/3 powierzchni tego kraju zajmują lasy, w których spotkać można niedźwiedzie, wilki, łosie i renifery. Na północ od koła Podbiegunowego rozciąga się Laponia Fińska (tam, według tradycji, żyje Święty Mikołaj). Jej niepowtarzalną atrakcją jest zorza polarna, którą w Laponii można obserwować przez całą zimę. Będąc w Finlandii nie można ominąć także tradycyjnej dla tego kraju sauny...
Co ciekawe, chociaż Finlandia jest stosunkowo młodym krajem, obecnie należy do najbogatszych państw na świecie, o bardzo wysokim standardzie życia. A powstała dopiero w 1918 roku, po upadku władzy carskiej. Nie miała wtedy żadnych tradycji państwowych - od średniowiecza, kiedy ziemie te podbiły fińskie ludy, zajmowana była przez Szwecję, później natomiast przez Rosję.
Jeśli interesuje nas czarter jachtów w Finlandii, na żeglarzy czekają tysiące wysp. Wybrzeże ma charakter szkierowy – bardzo dobrze rozwinięte, z dużą ilością małych wysepek. Żeglując z Helsinek przez malowniczy Archipelag Turku można dotrzeć do Zatoki Botnickiej, gdzie wpływa się w liczący ponad sześć tysięcy wysp Archipelag Alandzki.
Na Wyspach Alandzkich, chociaż formalnie należących od 1917 roku do Finlandii, większość mieszkańców stanowią Szwedzi, posługujący się swoim własnym językiem. Wyspy posiadają też własny parlament i flagę. Jedynym miastem wśród 6,5 tysięcznego archipelagu wysp, a zarazem ich stolicą jest Mariehamn. Można tam zobaczyć ogromny, czteromasztowy frachtowiec zachowany w oryginalnym stanie - Pommern, który w pierwszej połowie XX wieku służył do transportu zboża. W mieście warte odwiedzenia jest także Muzeum Wysp Alandzkich. Kuchnia wysp to przede wszystkim przyrządzane na rozmaite sposoby śledzie i łososie. A największym przysmakiem jest "pogrzebany łosoś", który przed znalezieniem się na talerzu "dojrzewa" kilka dni, zakopany w ziemi. Linia brzegowa wysp jest bardzo urozmaicona – można spotkać tu zarówno spokojne zatoczki, jak i wysokie, skaliste brzegi. Pływając pomiędzy wyspami należy uważać na skały, które, chowając się pod wodą w dużej ilości, mogą być dość niespodziewanie przyczyną nieprzyjemnych przygód.
Południowa część Finlandii leży w strefie klimatu umiarkowanego ciepłego przejściowego, natomiast północna w zakresie umiarkowanego chłodnego. Średnie temperatury lipca na południu wynoszą 17-18 stopni, na północy zaś 14-15 stopni. W styczniu średnie temperatury wynoszą -2 stopnie na Wyspach Alandzkich, -4 na południowym wybrzeżu i -14 na północy. Najlepszy czas na żeglowanie w pobliżu Finlandii to miesiące od kwietnia do sierpnia, jednak z ogrzewaniem i odpowiednią odzieżą – również poza tym okresem.
Ciekawostki: